Wat denkt Veenhof nu?

Het is voorbij en niet onopgemerkt gebleven…

Op 1 maart is het dan zover en ga ik weg bij Microsoft. Ik ben dan 10 jaar en vier maanden in dienst geweest van dit mooie en gekke bedrijf. Dat waren 10 hele mooie jaren en ook 10 voor mij vormende jaren (van mijn 24e tot mijn 34e).

Voordat ik bij Microsoft werkte was ik betrokken bij Bredband Nederland. Bredband was bezig om met een fiber to the curb oplossing telecom Nederland op te schudden. Ik heb toen tegen iemand gezegd:” Als ik nog voor een bedrijf wil werken is het Microsoft.” Ik heb toen op een goed moment de daad bij het woord gevoegd en een sollicitatie brief gestuurd met ongeveer de volgende strekking: Mag ik alsjullieblieft bij jullie komen werken. Het maakt niet zoveel uit wat ik ga doen als het maar voor jullie is. Ik kreeg prompt een automatisch antwoord terug van het recruitment system. “Dankuwel voor uw sollicitatie bij Microsoft wij hebben uw brief en CV in onze database opgenomen. Als u binnen een jaar niets van ons hoort verwijderen wij uw sollicitatie en kunt u het nog een keer proberen.” Na deze bemoedigende mail vergat ik de sollicitatie. Een maand of vijf later was ik met een aantal vrienden aan het zeilen in Friesland en out of the blue werd ik ineens gebeld door Microsoft HR. Ik zie me nog staan op dat eilandje bij Sneek.

Later vertelde de manager die mij aangenomen heeft dat ik ook eigenlijk niet helemaal aan de selectie criteria voldeed en dat het een soort gokje was. Een gokje wat hem later veel tijd gekost heeft want ik beviel wel en hij is daarna altijd breder gaan uitnodigen voor sollicitatie gesprekken zonder dat daar verder ooit iets uitgekomen is.

Ik begon bij Microsoft op 1 november 2001 als Permier Support Engineer in het Personal OS team. Het was aan ons de schone taak om de telefoon op te nemen als klanten met een premier support contract (over het algemeen top 100 klanten) een probleem hadden. De incidenten liepen uiteen van grote multinationals die niet meer konden mailen tot pin automaten die een blue screen of death hadden. Ik heb vooral in de eerste jaren gierend veel geleerd. Allereerst over technologie en hoe je problemen aanvliegt maar daarnaast ook hoe je op een nette manier met klanten communiceerd, project management (elke case is een klein project), werken in interationale teams en veel meer.

Een van de leukste ontwikkelingen die we bij Microsoft Premier Support meemaakte in de periode dat ik er zat was dat we voor het eerst formeel toegang kregen tot de Windows bron code om problemen mee op te lossen. Dat was voor mij echt een Matrix moment. Het product waar je je hele leven mee gewerkt hebt en wat altijd als een soort muur gold waar je op een goed moment tegenaan liep werd ineens transparant. Je kon ineens onder de motorkap kijken en zien wat de mensen die Windows gebouwd hebben dachten toen ze het in elkaar zetten. Die eerste maanden nadat we source access hadden waren echt heel gaaf. Hierdoor gingen we ook dichter samenwerken met de Windows teams in Redmond en ben ik ook twee keer op stage geweest bij het Windows team. Dan verliest het product nog een beetje van zijn magie maar rondlopen op de Microsoft campus en daar je eigen kantoortje hebben al is het maar voor een maand gaf een heel bijzonder gevoel en als het goed is zitten er nog steeds stukjes code van mij in Windows wat ook een bijzonder gevoel geeft.

Na 4 jaar in het product support  was het tijd om iets anders te gaan doen. Dat anders werd als Solution Architect aan de slag in de Microsoft Mediaroom devisie die toen nog MSTV heette. Mediaroom is een platform voor telecom operators voor het doorgeven van een televisie signaal over internet technologie. Dit product was nog voordat het goed en wel af was verkocht aan AT&T, British Telecom, Deutsche Telecom, Swisscom en nog een aantal andere grootte telecom providers en er was beloofd dat het product klaar zou zijn voor het WK voetbal in Duitsland. Dat hebben we geweten.

Ik begon vlak na de winter en heb tot het WK standaard dagen gedraaid van 16 uur. Ik werkte vanuit Amsterdam om alle Europese projecten te bedienen en mijn week zag er meestal als volgt uit. Op maandag werkte ik vanuit het kantoor in Schiphol Rijk waar we een lab hadden wat testen deed voor alle projecten in Europa. Op dinsdag ochtend vroeg (6-7 uur) vloog ik naar een van de projecten. Dat kon DT in Darmstadt zijn maar ook BT of naar Zurich daar werkte ik dan tot we het pand uitgeschopt werden de volgende dag vloog ik dan weer vroeg door naar het volgende project waar ik dan vaak twee dagen bleef en donderdag avond kwam ik weer thuis. Vrijdag kon ik dan in het lab alle testen draaien die we de hele week hadden opgehaald en het was niet zelden dat die testen het hele weekend doorliepen.

In mijn tijd bij Mediaroom heb ik geleerd hoe tijdsdruk elke productplanning vloeibaar maakt en hoe diezelfde tijdsdruk funnest is voor de mensen op je project. Het was ook erg gaaf om code die de vorige dag nog gemaakt was de dag erna in te moeten zetten in grote testplatformen met alle uitdagingen van dien. Wat me vooral is bijgebleven is het team van veel te slimme mensen die met z’n allen zeiden: “Natuurlijk gaan wij het WK halen!”. Ook als helemaal niets meer werkte en de klant het pakket van eisen op een vrijdagnamiddag verdubbelde. Zolang je zegt dat je het gaat halen kan je het halen en tijdens het WK in Duitsland keken de eerste paar duizend klanten via ons platform naar het voetbal in HD.

Op een avond dat ik volledig gaar in mijn hotel kamer aankwam was er een mailtje van de manager die mij ooit had aangenomen binnen Microsoft. Hij was inmiddels de DPE Director geworden binnen Microsoft Nederland en hij vroeg mij of het niet hoog tijd werd dat ik weer voor hem kwam werken. Op dat moment was mijn vrouw net zwanger en begon ik het reizend bestaan wel een beetje beu te worden. Zo gezegd zo gedaan. Op 1 juli begon ik als Hosting Evangelist binnen het Developer en Platform Enthousiastme (Evangelisme) team. Ik heb al eens uitgelegd wat DPE doet in een eerder post. In het kort komt het er op neer dat DPE verantwoordelijk is voor alle programmeer gerelateerde producten (Visual Studio, SQL Server etc) en alle andere producten zolang deze als platform worden ingezet. Dus de ervaring die iemand heeft bij het bouwen van software voor Windows, Windows Phone, Windows Azure is in de invloedsfeer van DPE.

Al snel werd mijn title als Hosting Evangelist omgezet naar Web Evangelist en kort daarna werd ik door mijn manager benoemt tot officieuze menner van de “dode paarden”. Daar waar het niet zo goed ging met het Microsoft platform daar kwam je mij tegen. Het begon met opnieuw een connectie maken met website bouwend Nederland. Terwijl wij even niet opletten was heel website bouwend Nederland met PHP aan de slag gegaan met als gevolg dat Windows Server als web server niet zo goed ging andere projecten waren onder andere Internet Explorer en Windows Phone. Bij web developers was Microsoft ook een beetje uit het oog verloren. Ze kwamen ons nergens tegen. Het opnieuw contact zoeken met deze partijen en developers vond ik een van de leukste dingen die ik gedaan heb bij Microsoft. De stemming binnen de web community was tussen onverschillig (“Ik heb Microsoft helemaal niet nodig”) tot ronduit negatief (“Door Microsoft en IE6 kost elk project 2x zoveel tijd en Microsoft == Evil”). Het contact zoeken met sleutelfiguren in de PHP community en bij de grote projecten als Drupal en WordPress vond ik erg leuk en het sponsoren en aanwezig zijn op open source community events was altijd weer spannend.

Een van de andere doelgroepen waar we het contact een beetje mee kwijt waren was de creatieve industrie. Op een goed moment kwamen we in contact met de Picnic organisatie (www.picnicnetwork.org). We vonden geld voor het sponsoren van het Picnic Event in 2009 en hebben daar toen Microsoft neergezet zoals Microsoft bijna nooit wordt neergezet. In zijn volledige breedte. Van Windows Client tot cloud van MSN Advertising tot Xbox van Expression Studio tot Surface alles bij elkaar in het Microsoft Creative Park (een soort speeltuin). Als ik terugkijk op 10 jaar Microsoft was dit echt by far het hoogste hoogtepunt.

In mijn tijd bij DPE heb ik ook geleerd om maximaal gebruik te maken van het werken in een organisatie zo groot en breed als Microsoft en impact te maken in de markt op een andere manier dan dat zelf te doen. Het inzetten van marketing kanalen, influencer marketing samenwerken en bouwen op communities en hoe je als kleine afdeling maximaal impact kan maken.

Time flies when you are having fun en dat deed het ook bij DPE voor ik het wist zat ik ook daar weer bijna 4 jaar en was het tijd voor iets nieuws.

Het afgelopen anderhalf jaar werkte ik in het Partner Strategie en Programmas team. Ik was verantwoordelijk voor het ondersteunen van partners in de veranderingen die op ze af komen door de introductie van cloud computing. Daarnaast was ik de lead van een van de strategische initiatieven waarin ik samen met een team vanuit de hele sub samenwerkte. Elke keer als ik nadenk wat voor een impact cloud computing op ten duur zal hebben word ik nog steeds helemaal enthousiast. Ik denk dat we over een jaar of vijf terugkijken en tegen elkaar zeggen. Weet je nog…. dat je zelf een server had die je dan in een rek moest hangen. Ongeveer op dezelfde manier als we nu terugkijken op de tijd voor het internet of misschien zelfs wel de tijd van voor de grafische user interface. Samen met partners de eerste stappen zetten op weg naar die toekomst is super gaaf. Het feit dat we het allemaal niet weten hoe het uiteindelijk zal worden maakt dat je nu een hoop kan pionieren in innoveren. De dingen waar ik met het meeste plezier aan gewerkt heb zijn het partner onboarding programma Winning Together with Windows Azure en de Windows Azure Accelerator Tool. Beiden maken iets complex als het cloud application platform Windows Azure inzichtelijk en minder eng en ik vind het jammer niet meer te zien wat er in het vat zit. Maar goed partir est mourir een peu en je moet afscheid nemen van het oude om ruimte te maken voor het nieuwe.

Per 1 april begin ik als Senior Product Manager bij T-Mobile alwaar ik me bezig ga houden met onder andere cloud en apps dus we komen elkaar nog wel tegen.

Wat ik het meeste zal missen als ik weg ben bij Microsoft? Dat zijn de mensen. Wat ontzettend veel kwaliteit bij elkaar met allemaal dezelfde can do mentaliteit. Ik herinner me dat ik een paar jaar geleden kennis maakte met een nieuwe collega. Na een half uurtje praten vroeg hij of we hem in de maling namen? Ik begreep zijn vraag niet. Hij vertelde dat hij in al zijn kennismakingsgesprekken positieve enthousiaste collega’s was tegengekomen die hem het gevoel gaven dat ze de wereld aan het veranderen waren. Niemand had tegen hem lopen klagen of hem gewezen op niet werkende processen, niemand was negatief. Dat was voor mij na 7 jaar Microsoft dus ik zag dat niet meer maar na dat gesprek ben ik er wel extra van gaan genieten en ik hoop dat ik dat ook in mijn nieuwe werk omgeving tegen zal komen.

Ik heb genoten van de passie, drive, gevoel voor humor, inspiratie, collegialiteit, technologie, wil om te leren, vrijheid, empowerment, vertrouwen, mogelijkheden, discussies, drankjes samen, frustraties, feestjes, dat ik hierbij mocht horen, ambitie, reizen, offsites, _ruimte voor _ruimte dagen, enthousiasme, het nieuwe werken,  Picnic, stages in Redmond, competitie, telefoontjes, compassie, fietstochten, impact, kennis, feedback, voorbeelden, uitdagingen, problemen, slap geouwehoer, getwitter, innovatie, brainstorms, can do mentaliteit, koffies, commitment.

Goed het zit er dus op 10 jaar Microsoft. Het is gezien, het is niet onopgemerkt gebleven.